ජීවිතේ මහ පුදුම දෙයක්, වෙලාවකට කිසිම හැල හොල්මනක් නැතුව ගලාගෙන යනවා. වෙලාවකට ලස්සන ලඳුමැද්දෙන් පුංචි ගල්වල වැදි වැදි ගලාගෙන යනවා. තවත් වෙලාවකට මහා දිය ඇලි, වලවල් භයංකාර රැලි. තවත් වෙලාවකට හතර වටේ කොටු වෙච්ච ජලාශ, කොහෙ බැලුවත් අගක් මුලක් නෑ.. අන්තිමට මේ කොයිදේත් ඉවර වෙලා මුහුද හොයාගෙන යනවා.
බුදුදහමට අනුව බැලුවම මරණය කියන්නෙත් මෙලෝ රහක් නැති වැඩක්. පව් කලොත් අපායට, ශේප් එකේ හිටියොත් මනුස්ස ලෝකෙට, වැඩිපුර කඩේ ගියොත් දිව්‍යෙලෝකෙට.
පස්පව්… නොකර ඉන්ඩ පුලුවන්ද අප්පා..
අනේ මන්ද මමනං ඔය 5ම කරල තියෙනවා. ඉතින් සුවර් ඇන්ඩ් ශොට් මම අපායට. ඒකත් අවුලක් නෑ මේ ලංකාවට වඩානං…
කියන්ඩ කථා නං ගොඩයි. ඒත් අගක් මුලක් නැති හින්දා කොතනින් පටන් ගන්ඩද මන්ද.. ඇත්තටම මම ජීවිතේ විඳවන්ඩ කැමති නෑ. ඒත් අකමැත්තෙන් උනත් වැඩිය කරලා තියෙන්නෙත් ඒක.
අන්තිමේ බෝතලෙත් එක්ක සෙට්වෙලා.. කිසිම දෙයක් සීරියස් ගන්නෙ නැතුව ඔහේ ගලාගෙන යන්ඩ දුන්න ජීවිතේ එක්තරා විදිහකට මම ජීවත්වෙන්ඩ කැමති විදිහයි. ඇත්තටම මිනිස්සු මැරෙන්ඩ බය දේවල් මට එච්චර අවුලක් නෑ.. මං හිතන්නේ මම ඒක එනකං ඉන්න හින්දද කොහෙද.
ඉතින් වෙලාවක කොනක ඉඳලා කතාව පටන් ගන්නං.
No comments:
Post a Comment